Λάμπης Μανάκος – Αναλαμπές

Περιγραφή

Δεν ξέρω πόσο μακραίνει ακόμα
ο δόμος που έχω μπροστά μου.
Το σίγουρο είναι,
σε τούτο το δρόμο τρέχουμε τρεις,
εγώ, η αρρώστια και η ηλικία μου.

Και το στοίχημα; 
Ποιος θα νικήσει. 

Βρε τι γλέντι είναι τούτο, 
ζοριζόμαστε και οι τρεις, 
δεν λείπουν ούτε οι παγαποντιές,
τι δεν μου ρίχνουν στο δρόμο
για να γλιστρήσουν
τα ψωμιά σου τα ‘φαγες,
η αρρώστια ανίατη.

Πολλές φορές τα καταφέρνουν.
Ξάπλα εγώ καταμεσής του δρόμου
κι αυτοί να με ποδοπατάνε.
Ανοιχτός ο δρόμος, 
με προσπερνάνε σφυρίζοντας.

Ελα ντε που δεν είμαι μόνος, 
ένα ολόκληρο Σύμπαν
είναι χωμένο μέσα μου
κι όταν αυτό φωτίσει το νου 
τότε όλα αλλάζουν
Μπροστάρης εγώ, 
αγκομαχάνε οι δυο τους να με φτάσουν, 

Αυτο είναι που φοβούνται, 
μην τους αγνοήσω
και ξαναφέρω στο νου
την πραγματική μου φύση,
τότε αντίο μετάλλια,
τα χάσανε όλα.