Περιγραφή
Μορίς Νικόλ
Κεντρική ιδέα όλων των Ιερών Κειμένων είναι η εσωτερική εξέλιξη του ανθρώπου, η αξιοποίηση δηλαδή ενός ανώτερου επιπέδου δυνατοτήτων, που βρίσκεται μέσα του και στο οποίο θα φτάσει μόνο όταν ακολουθήσει μια ορισμένη Διδασκαλία που να μπορεί να τον οδηγήσει εκεί.
Για να επιτύχουν το σκοπό αυτό τα Ιερά Κείμενα, χρησιμοποιούν από τα βάθη των αιώνων μια ειδική και καλυμμένη γλώσσα στην οποία οι λέξεις έχουν ένα διπλό νόημα – εξωτερικό και εσωτερικό.
Στην Καινή Διαθήκη οι παραβολές και τα θαύματα του Χριστού είναι γραμμένα με τη γλώσσα και χρησιμοποιούνται σαν γέφυρα ανάμεσα στο εξωτερικό ή κατώτερο νόημα και το εσωτερικό ή ανώτερο νόημα. Τη γλώσσα αυτή ο άνθρωπος την έχει από καιρό ξεχάσει, αφού έχει αποκοπεί από την πηγή της Διδασκαλίας η οποία τη χρησιμοποιούσε.
Τι σημαίνει “νερό”, “πέτρα”, “κρασί”, “γη”, “ουρανός”; Πώς πρέπει να βλέπουμε την ιδέα του πειρασμού, του Καλού, της Σοφίας, της Δικαιοσύνης, της Προσευχής;
Αυτά και άλλα είναι τα θέματα που διαπραγματεύεται με διεισδυτικότητα ο Μόρις Νικόλ στο βιβλίο αυτό επιδιώκοντας να φέρει στην επιφάνεια ένα μέρος από τη χαμένη αυτή εσωτερική γλώσσα η οποία έχει ως σκοπό να οδηγήσει τον άνθρωπο στο ανώτερο επίπεδο των δυνατοτήτων του, στο να γίνει δηλαδή ένας Νέος Άνθρωπος.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.